ขอขอบคุณ : นิตยสารแม่พระยุคใหม่ ฉบับที่ 226 ปีที่ 38
งูตัวหนึ่งเลี้อยเข้าไปในโรงไม้มันไถลเลื้อยข้ามเลื่อยปื้นหนึ่ง มันเจ็บปวดมาก เลยหันหัวแว้งฉกกัดเลื่อย แต่กลับทำให้ปากของมันมีแผลเหวอะโดยไม่ได้ยั้งคิด มันกลับเข้าใจว่า มันกำลังถูกลื่อยจู่โจม มันเลยตัดสินใจเลื้อยโอบรอบตัวเลื่อย แล้วจัดการรัดเจ้าเลื่อยอย่างเต็มกำลัง แต่มันกลับถูกเลื่อยฆ่าตายในที่สุด
….ข้อคิด….
อย่าคิดว่าตัวเองแน่ แล้วใช้อารมณ์ เพราะบางปัญหา อารมณ์ไม่สามารถแก้ปัญหาได้
บางทีเราอาจคิดว่าการบาดเจ็บเกิดจากคนอื่น แต่จริงๆ อาจจะเกิดจากจุดอ่อนของตัวเราเอง
ในบางครั้ง เราตอบโต้ความโกรธ ด้วยการคิดทำร้ายคนๆ นั้น แต่เราไม่ได้ฉุกคิดเลยว่า
ในที่สุดแล้ว เรากลับกำลังทำร้ายตัวเราเองอยู่
ในชีวิตจริง บางทีอาจจะดีกว่าหากเราไม่โต้ตอบ
เพราะอาจจะไม่ใช่แค่ได้ผลลัพธ์ที่เลวร้าย แต่อาจเป็นภัยที่ร้ายแรงขั้นถึงชีวิตกันเลยทีเดียว
อย่าปล่อยให้ความโกรธครอบงำชีวิตคุณ แต่จงให้ความรักอยู่เหนือทุกสิ่ง
จงยิ้มเข้าไว้ แผ่ความสุขในตัวคุณออกไป อาหารที่เรากิน จะถูกย่อยและถูกขับออกไปภายในไม่กี่ชั่วโมง ไม่เช่นนั้นเราจะป่วย
น้ำที่เราดื่ม ถ่ายเทสู่ภายในร่างกายและจะถูกขับออกมาในอีก 24 ชม. ไม่เช่นนั้น เราจะไม่สบาย
อากาศที่เราหายใจเข้าไป จะถูกดันออกมาในเวลาแค่ 1 นาที ไม่เช่นนั้น เราก็จะตาย
…แล้วนับประสาอะไรกับอารมณ์ที่ไม่น่าพิศมัยต่างๆ เช่น ความโกรธ ความอาฆาตพยาบาท ความอิจฉาริษยา ความหวั่นไหวในจิตใจทั้งหลาย แต่เรากลับเก็บสิ่งพวกนี้ไว้กับเรา เป็นแรมเดือน แรมปื
หากอารมณ์แย่ๆ ทั้งหลายยังไม่ถูกกำจัดออกไปจากใจเรา มันก็จะกัดกร่อนจิตใจส่วนดี
และทำให้ร่างกายนี้เจ็บป่วยตามไปด้วย การมีสติกลับมารู้สึกตัว ถือเป็นวิธีที่ไวและให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
ในการชนะอารมณ์ลบๆ ในจิตใจของเรา
