… เสียงสะท้อน…ชีวิต ……
นิตยสารแม่พระยุคใหม่ : ฉบับที่ 224 ปีที่ 38 ชายคนหนึ่งกับลูกชายวัยซนกำลังเดินเที่ยวอยู่ในป่าบนภูเขา ทันใดนั้น เท้าเด็กน้อยได้สะดุคกับหินก้อนโต และเจ็บแปลบ จึงร้องเสียงหลง “โอ๊ย!” แล้วก็ต้องประหลาดใจ เมื่อได้ยินเสียงตอบกลับมาจากภูเขาว่า…”โอ๊ย!” ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เจ้าหนูจึตะโกนถาม “เจ้าเป็นใคร” แต่คำตอบที่ได้รับกลับมาคือ….” เจ้าเป็นใคร!!” ด้วยเหตุนี้ ความโกรธของเจ้าหนู ก็แล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ แล้วตะโกนสุดเสียงกลับไปอีกว่า “เจ้าคนขี้ขลาค” และเสียงนั้นก็ตอบกลับมาว่า “เจ้าคนขี้ขลาด “ เด็กน้อยตาโต…มองหน้าพ่อที่เดินเข้ามาหา เด็กน้อยถามพ่อว่า “พ่อครับ…เกิดอะไรขึ้น” ผู้เป็นพ่อยิ้มบางๆ ก่อนตอบ “ลูกรัก…ฟังให้ดีนะ” จากนั้นจึงหันไปทางหน้าผา ภูเขาสูง แล้วตะโกน…”ผมชื่นชมในตัวคุณ” เสียงนั้นตอบกลับมาว่า… “ผมชื่นชมในตัวคุณ!!” พ่อตะโกนต่อไปอีกว่า…”คุณยอดเยี่ยมมาก” และเสียงนั้นก็ตอบกลับมาว่า….”คุณยอดเยี่ยมมาก!!” สร้างความฉงนให้กับเจ้าหนูยิ่งนัก พ่อหันมองลูกชาย…ก่อนอธิบายว่า.. “คนทั่วไปเรียกเสียงนี้ว่า ‘เสียงสะท้อน แต่จริงๆ แล้วมันคือ “ชีวิต” ชีวิต…มักจะคืนให้ในสิ่งที่เราให้ออกไป ชีวิต…เป็นกระจกสะท้อนการกระทำของเรา…. ถ้าลูกอยากได้รับความรักมากขึ้น…จงหยิบยื่นความรักออกไปมากขึ้น ถ้าลูกอยากได้รับความเมดตากรุณามากขึ้น…จงให้ความกรุณามากขึ้น ถ้าลูกอยากได้ความเข้าใจ และความนับถือลูกจงให้ความเข้าใจ และนับถือ ถ้าลูกอยากให้คนอดทนและให้เกียรติลูก..ลูกจงอดทน […]