25 มกราคม วันฉลองการกลับใจของนักบุญเปาโล
“นับตั้งแต่บัดนี้ ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งไม่มีประโยชน์อีก เมื่อเปรียบกับประโยชน์ล้ำค่าคือ การรู้จักพระคริสตเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงยอมที่จะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งเป็นปฏิกูล เพื่อจะได้องค์พระคริสตเจ้ามาเป็นกำไร” (ฟป.3:8) หนึงในข้อพระคัมภีร์ที่กล่าวถึงเหตุการณ์ การกลับใจของ นักบุญเปาโล
ประวัติของนักบุญเปาโล
นักบุญเปาโล ตัวท่านเกิดที่เมืองทาร์ซัส (Tarsus) (ปัจจุบันเมืองนี้อยู่ในประเทศตุรกี ) ตัวท่านถูกเลี้ยงดูด้วยขนบธรรมเนียมแบบฟาริสที่เคร่งครัด จากพ่อแม่ที่เป็นชาวยิว ท่านได้รับชื่อว่า ซาอูล หรือ เซาโล (Saul) ตามชื่อกษัตริย์พระองค์แรกของชาติยิว และตามมาด้วยชื่อภาษาโรมันของท่าน คือ เปาโล (Paul) ซึ่งเป็นธรรมเนียมของพวกชาวยิวสมัยนั้นที่ถือสัญชาติโรมัน
การกลับใจของนักบุญเปาโล
ทำไมจึง “กลับใจ” ก่อนหน้านี้ ในช่วงวัยหนุ่ม ท่านเคยเกลียดชังพระนามพระคริสตเจ้าเป็นฟาริสีหนุ่มผู้มีใจอย่างบ้าคลั่งและรุนแรงต่อพระศาสนจักรของพวกคริสตชนที่เพิ่งตั้งขึ้นใหม่ ถึงกับได้รับอำนาจจากมหาสมณะที่จะนำคริสตชนจากเมืองต่างๆ มาคุมขังไว้ แต่เมื่อได้เดินทางมายังกรุงดามัสกัส “พระบุตรของพระเจ้า” ทรงปรากฏองค์ให้เขาได้เห็น (เทียบ กท 1:16) ท่านได้กลับใจโดยฉับพลัน และทิ้งวิถีชีวิตเดิม และได้พบประสบการณ์แห่งการกลับใจอันเลื่องชื่อของท่าน
การกลับใจของนักบุญเปาโลนั้น ความจริงแล้วได้มีการกล่าวถึง การกลับใจ ไว้ในจดหมายของท่านอยู่หลากหลายแห่งด้วยกัน แต่ถ้าหากจะกล่าวถึงเหตุการณ์ ที่สามารถอธิบายถึง การกลับใจได้อย่างชัดเจนและลึกซึ้งมากที่สุด จะอยู่ที่ จดหมายถึงชาวฟิลิปปีในบทที่ 3 เพราะเป็นการกลับใจทั้งแนวความคิด และวิถีชีวิตในความเป็นคริสตชน เพื่อยึดมั่นในพระบุคคลของพระคริสตเจ้า ดังในพระคัมภีร์ที่ว่า “สิ่งที่ได้เคยเป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าได้ละทิ้งไปเพราะพระคริสตเจ้า” (ฟป.3:7) และ เป็นการเปลี่ยนแปลงแบบหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว สิ่งที่เคยเป็นประโยชน์กลับเป็นความเสียหาย สิ่งที่เคยมีค่าก็ถูกมองว่าไร้ค่า ดังที่นักบุญเปาโลเขียนต่อไปว่า “นับแต่บัดนี้ ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งไม่มีประโยชน์อีก เมื่อเปรียบกับประโยชน์ล้ำค่าคือ การได้รู้จักพระคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงยอมสูญเสียทุกสิ่ง ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งเป็นปฏิกูล เพื่อจะได้องค์พระคริสตเจ้ามาเป็นกำไร” (ฟป.3:8)
และหากมีคำถามที่ว่า การกลับใจของท่านนักบุญเปาโล หมายถึงอะไร คำตอบก็คือ การเกิดใหม่ ปลดเปลื้องท่านจากวิสัย “มนุษย์เก่า” และเปลี่ยนท่านให้เป็น “มนุษย์ใหม่” (เทียบ คส 3:9; อฟ 4:24) และหลังจากที่ท่านได้กลับใจแล้ว เป้าหมายเดียวในชีวิตของท่านคือพระคริสตเจ้า (ฟป 1:21)
